Neokatechumenat

Z dniem 22.11.2021, decyzją katechistów, istniejące przy parafii dwie Wspólnoty zostały połączone w jedną i zostały przeniesione do par. Dobrego Pasterza.

Droga Neokatechumenalna jest jednym z owoców działania w Kościele Ducha Świętego, która powstawała spontanicznie i oddolnie, ale była jednocześnie kształtowana przez stałe i żywe odniesienie do oficjalnych urzędów kościelnych zajmujących się realizacją uchwał soborowych. Została uznana przez Stolicę Apostolską w 2002 r. za itinerarium (drogę) formacji katolickiej, ważne dla społeczeństwa i czasów dzisiejszych. Jest sposobem realizacji wtajemniczenia chrześcijańskiego w parafii, w małych wspólnotach, i otwarciem duszpasterstwa misyjnego. Droga jest zespołem czterech dóbr duchowych: katechumenatu pochrzcielnego, mającego pomóc ochrzczonym w odkryciu ogromnych bogactw otrzymanego chrztu, stałego formowania wiary, katechumenatu dla nieochrzczonych oraz służby katechezie. Ruch został zainicjowany w Madrycie w 1964 r. przez Kiko Argüello i Carmen Hernandez, którzy wraz z o. Mario Pezzi tworzą Międzynarodową Ekipę Odpowiedzialną za Drogę Neokatechumenalną. W Polsce ruch pojawił się w 1975 r. dzięki o. Alfredowi Cholewińskiemu SJ, i jest narzędziem, które w ciągu lat formacji, opartej na lekturze Pisma Świętego i modlitwie, prowadzi do pełni chrześcijaństwa, oraz jest powrotem do samych podstaw życia chrześcijańskiego, czyli do ewangelicznej wiary i chrztu jako realnie przenikających i kształtujących całe życie. Celem ostatecznym Drogi jest stopniowe prowadzenie wiernych do osobistej zażyłości z Jezusem Chrystusem i uczynienie ich wszędzie aktywnymi podmiotami w Kościele i wiarygodnymi świadkami Dobrej Nowiny Zbawiciela.

Z chwilą zawiązania do wspólnoty nie mogą dochodzić nowi członkowie, aż do podjęcia nowego cyklu katechez.